Vanmorgen hebben we de camper ingeleverd. Dag mooie, heerlijke camper van Road Bear. Zij adverteren met Premium Quality en dat is zeker waar. Super service en super camper.
Na de gratis shuttle naar ons hotel “Holliday Inn Express” chillen we wat op de kamer. Terwijl Linde haar slaaptekort in haalt ( en Bart voordoet hoe dat moet) schrijf ik ondertussen nog wat stukjes voor de website. Morgenmiddag om 14 u vliegen we naar Amsterdam en dan zijn we maandag weer thuis. Bart moet dinsdag al weer werken en ik ga met de meiden acclimatiseren. Hoop dat ze snel door de jetlag heen zijn ( het is hier 9 uur vroeger dan in Nederland). Linde zal ook echt weer aan het kinderdagverblijf moeten wennen.

Wij hebben een heerlijke vakantie gehad. Bedankt voor het meelezen en dank voor alle berichtjes, erg leuk!

Omdat we morgen de camper weer moeten inleveren, gaan we eerst maar eens een deel van onze spullen inpakken. Travel light is niet helemaal gelukt met twee kleine kinderen. Daarnaast hebben we ook nog veel speelgoed, babybed, extra wandelwagen, kinderstoel, autostoeltjes en loopauto van familie gekregen… Even opruimen en uitzoeken. Eind van de ochtend gaan we met de BART (bay area rapid transportation) naar downtown. In een half uur zijn we er, veel relaxter dan met de camper door de stad cruisen. We gaan met de cable car, de meiden vinden het fantastisch. Bart leeft zich uit met de camera. Aan het water is een show van vliegtuigen en straaljagers die de mooiste formaties vliegen ( met z’n vieren naast elkaar een “salto” maken bijvoorbeeld). We twijfelen over een boottocht, maar omdat het al vrij laat in de middag is, gaan we toch maar terug met de cable car. We shoppen nog wat en eten ’s avonds Japans. Vrij laat zijn we pas weer op de camping terug.

Vandaag zijn we naar het California Academy of Science geweest. Een prachtig museum waar een tropisch regenwoud in is gemaakt en veel echte dieren, voornamelijk vogels, kikkers, spinnen, slangen en veel vissen. Dit is het mooiste “museum” dat ik ooit heb gezien. Er is een tentoonstelling over de opwarming van de aarde en in de kelder veel verschillende aquaria, tientallen meters groot. Linde vindt het wel mooi, maar wil toch vooral zelf proberen te lopen. Veerle is moe. We gaan lekker lunchen in het restaurant bij het museum, een echte aanrader met gerechten uit de hele wereld. Ik eet sashimi, mijn lievelingseten. Veerle tosti en Bart eet . Linde eet mee met de pot. Goh, dat ik een staafmixer mee heb genomen om eten voor Linde te maken, blijkt echt overbodig te zijn. Ze eet alles behalve potjes, die lust ze echt niet. Omdat de meiden zo moe zijn, gaan we niet meer naar het planetarium en de 3 D film. Een volgende keer dan maar. 
Linde slaapt in de camper en zodra ze wakker werd, gingen we met de bus naar “down town”.

San Francisco is prachtig. We rijden met camper naar de Golden Gate Bridge en lopen wat rond. We merken direct dat we in een grote stad zijn en het voelt ook heel Europees aan. ” ledereen” loopt hier hard en mensen zijn stijlvol gekleed. Het eten is hier ook prima. We drinken heerlijke espresso aan het water. 
We zoeken naar een parkeerplaats waar we gratis ’s nachts mogen staan, maar die kunnen we niet vinden. De tips die op internet staan zijn al een paar jaar oud en daar aangekomen hangen er bordjes dat er tussen 10 pm en 6 am niet geparkeerd mag worden. Bij het Golden Gate park zijn er delen dat het mag, maar er lopen zoveel zwervers rond, dat we besluiten met de camper terug te gaan naar de dure camping in San Francisco South.

Toen we gisteren aankwamen In Monterey Bay regende het helaas. ’s Morgens vroeg vertrokken we naar Santa Cruz. Onderweg nog een pier met heel veel zeeleeuwen gezien. Linde vindt het leuk, maar wil vooral lekker oefenen met lopen. In Santa Cruz heerst  een lekker relaxed sfeertje. Het is hier een goede spot voor golfsurfers. We gaan daarna heerlijk lunchen op de pier en we eten zowaar echt lekker, zeebaars en zwaardvis. Vooraf gefrituurde inktvis. De meiden eten lekker mee. Linde eet sowieso alles, een verademing. Daarna rijden we door naar San Francisco. We hebben een “camping” (het lijkt meer een hutje mutje parkeerplaats) gevonden in San Francisco South. Morgen de stad verkennen.

We staan om zes uur op en terwijl de meisjes nog slapen, rijden wij naar een parkeerplaats om naar het Mirror Lake te wandelen. Omdat we zo vroeg zijn, wandelen we helemaal alleen naar een verbreding in de rivier, waarin de bergen prachtig weerspiegeld worden. Daarna lopen we door naar heel duur hotel (The Ahwahnee Hotel) om ons te trakteren op espresso met taart. Heerlijk. Vervolgens met de shuttlebus terug naar de camper. Vandaag rijden we naar de Californische kust, Moss Landing in Monterey Bay. Een lange rit, maar ik verheug me om de zee weer eens te zien!

We beginnen de dag rustig en Bart gaan met de kids zwemmen, terwijl ik de camper opruim en schoonmaak. Rond het middaguur komen we aan bij de Bridall fall, mooi maar wat druk! We worden een beetje moe van de drukte hier. We parkeren de camper en lopen een stukje door de Valley. We ontdekken dat er in Curry Village gratis wifi is en omdat we nodig de site moeten updaten, gaan we daar naartoe. Terwijl Bart en Veerle de site updaten, ga ik met Linde op de rug een stukje wandelen, zodat ze nog wat kan slapen. Eind van de middag rijden we naar Crane Flat, een prachtige camping in het park met foodlockers waar al (!) ons eten in moet, omdat er zoveel beren in Yosemite leven. We besluiten het eten in de koelkast en vriezer te laten waar het is en de rest bewaren we braaf in de lockers. ‘S avonds maakt Bart een groot kampvuur, heerlijk om weer op een camping te staan.

De volgende ochtend gaan we vroeg op pad naar Mariposa Grove, waar prachtig grote Sequia’s staan, sommige wel 1800 jaar oud. Indrukwekkend. Daarna rijden we naar Glacier Point, waar we een prachtig uitzicht hebben over Yosemite Valley, overhanging rock, Vernall en Nevada waterfall’s… Het is prachtig, maar wat zijn er overal veel mensen in dit park! We besluiten een andere uitgang van het park te nemen en naar een echte camping te gaan. We hopen op wifi en een wasmachine, maar beide niet beschikbaar op ons plekje. En de Droam (overal internet) is een droom, dit werkt bij ons bijna nergens…. Geen zin meer om te koken en we eten wat in een diner. Als de kinderen op bed liggen, proberen Bart en ik (met babyfoon) of we kunnen internetten in de lobby. We zijn namelijk heel nieuwsgierig hoe het gegaan is met de wandelmarathonners onder ons. Geen internet, dus helaas.

Juno Lake- Yosemity
Rond half negen komen we in het pikkedonker aan op een camping bij Juno Lake. Omdat er niemand meer is, pakken we gewoon een plekje en hopen we dat we niet op iemand anders’ plekje staan. We gaan lekker slapen en ’s morgens vroeg op; naar de Tioga Road! De Tioga Road is een werkelijk prachtige weg, zeer hoog gelegen en komt langs verschillende bergmeren. Prachtig!
We hadden “gepland” om op een “first come first serve” camping in Tuolummne Meadows te gaan staan, maar helaas bleek deze camping net twee dagen dicht te zijn omdat het seizoen over is… 46 mijlen verder naar de volgende camping, waar bleek dat we de komende twee nachten geen plek in het park kunnen bemachtigen. Helaas. Wel konden we buiten het park aan de kant van de weg gaan staan. Dit betekent veel kilometers rijden, maar veel keus hebben we niet. We besluiten een rustig middagje te houden op “Sentinel Beach” waar de kinderen rustig kunnen spelen en Linde weer eens een ouderwetse middagslaap in haar bedje kan houden. Met uitzicht op El Captain en de stromende rivier een prachtige plek om te lunchen en te spelen. Na een rondje door Yosemity Valley rijden we in colonne het park uit. Na een uurtje rijden zijn we er en vinden we een plekje langs de kant van de weg. Het is er nogal schuin, maar met een wiel op een boomstam, rollen we net ons bed niet meer uit.

Het is hier half 8 ’s avonds en we rijden in het donker op weg naar Yosemity National Park. De meiden in hun pyama’s in hun stoeltjes achterin, maar slapen doen ze nog niet… Voor mij een mooi moment om weer eens wat voor de website te schrijven.

Afgelopen dagen zijn we in Las Vegas geweest, Mandalay Bay Hotel. De camper hebben we voor twee dagen achtergelaten en we hebben heerlijk in een super de luxe hotelkamer geslapen. Mandalay Bay is een super groot hotel (wij hadden kamer 12233, kamer 233 op de 12e verdieping, er zijn nog 27 verdiepingen boven ons, in totaal meer dan 3300 kamers). Uiteraard een groot casino (13000 m2) en ongeveer twaalf restaurants. Maar het mooiste was toch wel het zwembad, een echt “strand” met golfslagbad, het was net alsof we weer in Zeeland waren 😉 … In Las Vegas is alles een beetje over de top. We hebben de IJffeltoren gezien, Venetië met de brug der zuchten, de fontijnenshow bij het Bellagio, de leeuwen bij MGM, New York hotel. Bij de M&M factory heeft Veerle zelf haar kleuren M&M’s gekozen. ’s Avonds hebben we Bart zijn babysit app uitgeprobeerd (werkt prima) en zijn we een paar drankjes in de Coyote Ugly gaan halen… Een echte Las Vegas ervaring rijker. De volgende dag heeft Bart mij lekker laten uitslapen en is met de kinderen naar het Shark Reef Aquarium gegaan. ’s Middags naar de outletshoppingmall geweest en naar het zwembad. In het donker (om zeven uur ’s avonds) de fontijnenshow bij het Bellagio gezien en toen kwamen we Bert en Ernie tegen! Veerle vond het helemaal fantastisch en vroeg of zij in Las Vegas wonen.

De volgende ochtend nog even snel naar het zwembad geweest en toen in de camper naar Death Valley. Het was hier erg warm, 43 graden, alsof je in een warm bad stapt. We hebben maar geen wandeling ondernomen met de meisjes, dat leek ons iets te warm. Ik ben even uit de camper gegaan bij Zabriskie point en de we hebben bij Furnace Creek gelunched in een echte cowboy tent. We kwamen nog wat fietsers tegen… Een echte uitdaging hier. We wilden langs Scotty’s Castle rijden, maar voor de weg na Scotty’s Castle had je een “high clearance vehicle” nodig. Dit soort waarschuwingen kloppen hier meestal wel, dus toen hebben we een andere route gekozen. Helaas wel iets langer. En nu dus op weg in het donker naar Yosemity. Voor de Tiogapass (een weg op een hoogte van boven de 3000 meter) willen we een camping zoeken, zodat we morgenvroeg het park in kunnen rijden en een “first come, first serve” campingplekje in het park kunnen bemachtigen. Wordt vervolgd!

Bedankt voor jullie leuke reacties allemaal, erg leuk om te lezen!

Vroeg op! Tijd om de wandeltocht “The Narrows” door de rivier The Virgin te maken. Het is nog fris als ik met uitzwaai comité de bus instap gewapend met een lange wandelstok. Na het uitzwaaien met ik al meteen schouderdiep de rivier door. Dan ben je wel wakker. Wat volgt is een mooie tocht met in een zijrivier verschillende klimuitdagingen om op te lossen. Langzamerhand komt de zon tevoorschijn en begint het aangenamer te worden. Maar samen met de zon komen ook hordes mensen de canyon in.

Eind van de middag maakt Hanneke nog een wandeling langs de rivier vanaf de camping, dit levert prachtige plaatjes op.

Wat is het leuk om al jullie reacties te lezen op onze site! Hierdoor is het nog leuker om de site up to date te houden.

Vroeg rijden we Zion dan echt binnen. Het is meteen al erg mooi. Gelukkig hebben we deze plek niet overgeslagen! Grote puntige rode bergen en veel groen. We hebben de camper nog niet neergezet op de camping of er staan al drie herten naast. Nadat ook nog twee witte eekhoorns ons hebben bezocht kan onze dag al niet meer stuk.

Na een kopje koffie op het dak van de camper gaan we het park verkennen met de shuttle bus.
Hanneke loopt ’s middags de “Angels Landing Trail”. Een wandeling die al meerdere mensen het leven heeft gekost. Diepe afgronden, geen hekken en soms een stuk ketting om j aan vast te houden. Ik ben blij dat ze na mijn babysitmiddag weer heelhuids komt opdagen.

Even een fotoloze update met een minimale internet verbinding. Precies vier weken Amerika nu en nog “maar” twee weken te gaan.
Vandaag rijden we naar een camping vlak voor het Zion National Park. Onderweg komen we langs Ceadar Breaks NP, een kliein park met gelijkenissen met Bryce. Maar toch net weer iets ander gesteente. We picknicken en doen het rustig aan.
Als we de camper “aangelegd” hebben gaan we met z’n vieren zwemmen op de camping die eigenlijk helemaal geen camping is. Het is een luxe resort en wij legen een plekje op een “employee spot”.

Als eerste staat vandaag een wandeling langs de “Rim” met z’n allen op het programma? We nemen we de bus naar visitor center, waar we een film zien over Bryce National Park. Linde wil alleen maar kruipen en lopen.

’s Middags besluiten we om in plaats van weer een wandeling met Linde in de rugdrager, om naar het zwembad van Ruby’s Inn te rijden. De meiden vinden het heerlijk en om het compleet te maken gaan we ook nog uit eten. We kletsen nog een tijdje met een stel dat een jaar lang een wereldreis aan het maken is; Canada, VS, Tahiti, Nieuw Zeeland, Australië, Japan, Thailand… Hun oudste is net vier en Veerle is uiteraard weer erg blij om even met een vriendinnetje te spelen. We rijden met de camper terug naar de camping in het park. Morgenochtend gaan we nog een paar viewpoints bezoeken.

Zojuist hebben we besloten om niet direct naat Zion te gaan, maar een nachtje in Cedar breaks national park door te brengen. Wordt vervolgd!

Vandaag gaan we naar de Antelope Canyon! Deze canyon is vooral bekend door haar mooie vormen en de prachtige lichtinval, vooral rond het middaguur. Helaas is de fototour met het mooiste licht volgeboekt tot oktober, dus wij gaan iets later de canyon in. Ook nu is het werkelijk prachtig! Sommige stukken doen mij wel wat denken aan Gaudi, hoewel ik vermoed dat hij toch echt nooit in deze canyon geweest kan zijn. Met een open jeep rijden we 4 mijl naar de ingang van de canyon. Linde vindt het gelukkig allemaal prima. De canyon is slechts 400 meter lang, maar werkelijk adembenemend mooi!

Rond 15 uur stappen we de camper in om naar Bryce te rijden. We hebben wat vertraging door wegwerkzaamheden. Om ons heen wordt het steeds mooier; weer lekker groen en ook weer eens hoge bomen. Een beekje dat door het landschap stroomt… We zien een plek waar je forel kunt vissen en we besluiten om dat te doen en een camping in de buurt te zoeken. Veerle vangt een heel grote forel, en hij is voor mama, dus ik heb geluk! Stoer hoor, Veerle! We BBQ-en bij het kampvuur, het is hier ’s avonds erg koud. De forel smaakt heerlijk!

Het is hier mooier dan we hadden gedacht. Wederom hebben we helaas geen internet dus zit ik nu even op de iPad bij een lodge (met gratis wifi) snel even wat te schrijven. Foto’s volgen nog. We zijn hier drie dagen om de south rim te verkennen. Straks gaan we naar een imax theater om een film te zien. We gaan ook even kijken of we een helicopter vlucht over de canyon gaan maken morgen! Volgende keer meer! Ps het tijdsverschil is nu plotseling 9 uur met Nederland.

’s Morgens werken we de website bij en gaan we even zwemmen in het binnenzwembad.

Daarna zullen we op weg gaan naar de Grand Canyon en gaan we kamperen op een prachtige campground (Mather) in het National Park. Waarschijnlijk een paar dagen geen internet, dus de volgende update zal weer een aantal dagen duren!

Vandaag is het gelukkig wat mooier weer, zodat we de arches in de zon kunnen zien! Vanaf de camping kunnen we direct een mooie wandeling maken naar de “Broken Arch”. Wat een prachtige wandeling is dit! Veerle vond het helaas iets te lang, waardoor ik haar een stukje heb moeten dragen, maar bij elkaar een prachtige wandeling!

Eind van de middag heb ik voor 7 dagen eten ingeslagen. Heerlijk zo’n camper met een vriezer bijna net zo groot als thuis, je kunt het eigenlijk geen kamperen meer noemen. Voor de komende 7 dagen staat 3x BBQ op het menu. Lekker hoor, dat doet Bart dus hoef ik niets te doen. Morgen gaan we naar Canyonlands (een soort mini Grand Canyon heb ik mij laten vertellen) en vervolgens naar Monument Valley en dan naar de echte Grand Canyon. De meiden liggen samen in hun Deryan slaaptentjes (ze slapen boven de cabine) te keten i.p.v. slapen (en het is hier al half 10!) dus hopelijk is het uitslapen morgen!

Vandaag begint de dag rustig en Linde kan ’s morgens lekker slapen. Linde drumt lekker op een grote drum en Veerle schommelt onder Astrids balkon. ’s Middags gaan we naar een grote ranch van een vriend van Astrid, Derek Roberts. Het huis is van ongeveer 1875, wat heel erg oud is hier. Ze hebben heel erg veel land (17000 acres, ongeveer 3000 hectaren), en maar 400 koeien. Super dat Gerrit ook naar ons toe komt! Hij is op zijn motor en Bart mag op zijn motor rijden terwijl wij met de 4 wheel drive over het land rijden met een aantal vrienden van Derek. Het landschap is prachtig. Vroeger waren er hier veel indianen die hier rond trokken en de tipi rings (de stenen waarmee zij hun tipi vastzetten) zijn nog steeds zichtbaar in het land. Als je meer over het gebied wil weten, dan kan je bijgaande link raadplegen: http://www.larimer.org/openlands/os_roberts_ranch.htm

Vandaag gaan we naar de “cabin”  van Astrid, samen met oom Jan. Het huis is op een bergkam gelegen en je kan er alleen met een 4-wheel drive komen. Bellevue at Whalerock road (we zijn ongeveer 1400 miles, 2250 km) van de zee, grappig dat ze hier een weg naar een walvis vernoemen…).

Overdag hebben Veerle, Linde en ik een rustig dagje, met badje in de tuin en middagslaapjes op tijd (de meiden worden een beetje moe inmiddels). Astrid neemt Bart mee om haar te helpen met een paar dingen (o.a. bomen omzagen bij de cabin…). Daarnaast laat Astrid haar business zien “Astride a starship” : Astrid verhuurt studio’s en kleine appartementen in grote huizen (met concierge) voor een heel goede (lage) prijs. Dit wordt heel weinig aangeboden in het gebied rond Fort Collins en Loveland en is voor veel mensen heel waardevol om bij haar te huren. Op de foto zie je Residence H.M.S. Remmington.

Oom Jan gaat met ons mee. We komen s avonds rond 18 uur aan en we eten lekker iets van de BBQ. ’s Avonds hebben we lekker de tijd om te praten.

’s Ochtends slapen we uit tot 8:30. We zijn nog bij Ingrid en Mark in Fort Collins. ’s Ochtends gaan we naar een mooie speeltuin met fonteinen en allerlei speeltoestellen.

Tijdens de slaapjes van de kids bekijken we wat oude familie albums en vergelijken we “features” van onze kinderen met de babyfoto’s uit de albums.

Na de slaapjes van de kids gaan we naar het zwembed. Helaas is het zwembad dicht. Als alternatief gaan we naar een leuke speelgoedwinkel in downtown Fort Collins. Als de kinderen het naar hun zin hebben dan hebben wij het ook.

Na het diner laat Mark zijn treinbaan aan Veerle zien. De baan is speciaal op Veerle’s hoogte afgesteld en er is een wagon met een popje voor Veerle! We gaan allemaal lekker op tijd naar bed.

’s Ochtends ben ik met Jan naar de Radioshack geweest. Webcam gekocht en skype op zijn computer gezet.

Met wat familieleden hebben we tijdens een lunch in Estes Park samen de planning opgesteld voor wie ons wanneer mag “hebben”.

’s Middags rijden we achter Ingrid en haar zoon Alex aan naar Fort Collins. Na een ritje van ongeveer een uur door een mooie kloof zijn we er. Ingrid en Mark wonen in een mooie villawijk. Ze hebben onze komst minitueus voorbereid. Er is speelgoed, er is een bedje, een zwembadje, enz. Ingrid en Mark hebben zelfs al gezocht naar geschikte speelplaatsen voor Veerle en Linde!

’s Avonds eten we hotdogs en kip van de BBQ. Mark heeft speciaal bier gekocht (Fat Tire brouwerij) en kletsen we tot laat in de avond.

Hanneke en Jan gaan samen naar het centrum om wat boodschappen te doen. Gerrit is ’s ochtends met de motor aangekomen. Samen met Gerrit passen we op Veerle en Linde en kletsen we wat bij.

Onze internetverbinding is weer weggevallen. Na enkele telefoontjes met Droam in Nederland krijgen we het apparaat weer aan de praat. We skypen met Carla en Rob.

’s Middags zijn we met z’n vieren het Rocky Mountain National Park weer ingegaan. We hebben meteen een pas gekocht a $80 voor alle NP’s van de VS. Dit keer nemen we een andere route dan dag 3. We rijden naar Bear Lake. Onderweg zien we twee vossen,  herten, en dan een eland.

Bear Lake is mooi. Iets verderop zijn de Alberta Falls. Overal zien we Ground Squirrels (eekhoorns) en chipmunks. Ze zijn totaal niet schuw.

Als we “thuis” komen dan heeft oom Jan de lasagne al bijna klaar.

We beginnen een beetje in het nieuwe ritme te komen. De jetlag en het hoogte verschil (het is hier 2293 meter hoog) speelt ons steeds minder parten. Bij de kinderen lijkt het wennen sneller te gaan. Vandaag (maandag) hebben we een rustige ochtend bij Jan in zijn huis. Na een paar telefoontjes met Droam in Nederland hebben we nu dan eindelijk internet en kunnen we wat aan de site gaan doen. We skypen met het thuisfront.

Rocky Mountain National Park

’s Middags gaan we samen met Jan in “onze” Cadillac het Rocky Mountain National Park in. Het is maar een paar kilomter van zijn huis. Het begint te regenen en als we even later over het hoogste punt van de route heen zijn (3713 meter) klaart het weer op. Volgens oom Jan zegt men hier “If you don’t like the weather in Colorado, wait fifteen minutes”. Het is een  mooie bergpas waar we  langs mooie vergezichten en eeuwige sneeuw rijden. We zien ook een “elk” in het dal. Er bestaat bij ons nu wat verwarring over de vertaling van het woord “elk”. Een elk zou in het Nederlands een eland zijn. Maar wat is een moose dan? Volgens het woordenboek ook een eland. De beesten komen hier beiden voor maar zijn toch heel verschillend.

Dinsdag zullen we het park weer ingaan en meer foto’s te maken.